Common Rail yakıt enjeksiyonu ile yanma süreci, daha düşük yakıt tüketimiyle birlikte düşük kirletici seviyeleri elde edecek şekilde optimize edilebilir. Yakıt, yanma odasına yüksek basınç altında ortak bir raydan enjekte edilir. Elektronik kontrol sistemi enjeksiyonun başlamasının, miktarının ve süresinin motor devrinden bağımsız olmasını sağlar. 1996 yılında, 4000 Serisi motorla MTU, Common Rail yakıt enjeksiyonunu standart bir özellik olarak sunan ilk büyük dizel motor üreticisi oldu.

Neler Yapıyoruz?

Enjeksiyon hızı silindire ne zaman ve ne kadar yakıt enjekte edileceğini belirler. Emisyonları ve yakıt tüketimini azaltmak amacıyla, MTU motorlarına yönelik enjeksiyon sisteminin mevcut gelişim aşaması, yakıt enjeksiyon sırasını üç ayrı aşamaya bölmektedir (bkz. Şekil 1). Enjeksiyonun başlama zamanlaması, süresi ve genliği, motor performans haritasına göre kullanıcı tarafından tanımlanır. Ana enjeksiyon aşaması, motorun güç çıkışını oluşturmak için yakıtı sağlar. Bir ön enjeksiyon aşaması, ana enjeksiyon aşamasında yakıtın kontrollü yanmasını sağlamak için ileri yanmayı başlatır. Bu, nitrojen oksit emisyonlarını azaltır çünkü ani yanma, yüksek tepe sıcaklıklarını önler. Ana enjeksiyon aşamasından kısa bir süre sonraki enjeksiyon sonrası aşaması, partikül emisyonlarını azaltır. Yanma odasındaki sıcaklıkları arttırmak ve kurum oksidasyonunu teşvik etmek için yanmanın geç safhasında yakıt ve havanın karışmasını iyileştirir. Motorun çalışma noktasına bağlı olarak, ana enjeksiyon aşaması gerektiği şekilde enjeksiyon öncesi ve/veya enjeksiyon sonrası aşamalar dahil edilerek desteklenebilir.

Karşılaştırmalar

Mevcut MTU Serisi 1600, 2000, 4000 ve 8000 motorlara yönelik enjektörler de dahil olmak üzere, farklı silindir kapasitelerine sahip motorlar için enjektör boyutlarının karşılaştırılması. (açık gri: MTU olmayan motorlar)

Entegre yakıt depolu enjektör

MTU, 2000 yılından bu yana, 4000 ve 8000 Serisi motorlar için Common Rail sisteminin gelişmiş bir versiyonunu ve 2004’ten bu yana da 2000 Serisi için yakıt enjektörlerinin entegre bir yakıt deposuna sahip olduğu gelişmiş bir versiyonunu kullanıyor (bkz. Şekil 4). Bu, enjektörler ile ortak ray arasındaki yakıt hatlarının nispeten küçük bir kesite sahip olmasına olanak tanır. Bir enjeksiyon dizisi sırasında meydana gelen tek şey, enjektörün kendi yakıt deposundaki basıncın hafifçe düşmesidir. Bu, Common Rail sistemindeki basınç dalgalanmalarını ve dolayısıyla enjektörlere anlık yetersiz veya fazla yakıt verilmesini önler.